CERKAK

APA KUDU SAIKI ANGGONMU LUNGA ??

Dina iki kaya biasane aku mangkat sekolah bareng karo Doni kanca cedakku. Ana sing ngomong yen aku karo dheweke wis kaya kakang karo adhine. Senajan agama lan kepercayaane awake dhewe iki bedha nanging ora tau dadiake perkara. Malah ora jarang aku lan dheweke padha ngurmati bab kasebut. Nalika dolan bareng Doni gelem ngenteni aku sholat, dene aku yo ngono ora pernah ngejak dolan yen wayah minggu isuk nalika Doni isih Kebaktian ing Greja.

“ Wes Ren kana bali dhisik, aja lali jumatan lho ya !” nalika Doni ngelingake yen aku kudu bali cepet merga kudu jumatan.

Satekane sekolah aku lan dheweke langsung mlebu kelas lan wiwiti pelajaran isuk iki. Matematika pelajaran sing paling ora tak senengi merga aku ora bisa. Bedha karo Doni sing seneng yen kon dolanan rumus matematika iki. Puluhan rumus mung kaya-kaya dingo dolanan karo dheweke. Yen ana pitakon seka Bu Tutik dheweke mesti ngacung dhisik dhewe. Ing tengahing pelajaran Pak Edy Wakil Kepala Sekolah mlebu ruangan lan ngendikan yen ana murid anyar pindahan saka Bandung.

“Anak-anak ini Renita siswa pindahan dari Bandung, Dia akan melanjutkan pendidikannya disini dan akan menjadi teman baru kalian.”Ngendikane pak Edy nalika ngenalake marang bocah-bocah ing kelas.

Bocahe ayu, kulite putih lan kayane dheweke keturunan china.

“ Wah ngene iki yo nyenengake Rino karo Doni. ” gembore kanca-kancaku saka mburi kelas.

Tanpa dikomando maneh kanca-kanca sak kelas padha ngguyu kabeh. Pancen ning kelas iki aku lan Doni dikenal paling mbeling dhewe yen masalah cah wadon. Yen jare Doni : “ biasa nakale cah lanang yon gene iki !”. Pas ngaso aku lan Doni nyedaki Renita, tujuane arep ngejaki kenalan. Ora nyangka jebule Renita kui bocahe asik lan enak dijak guyon, pas karo sipatku lan Doni. Ora suwe aku,Doni lan Renita wes kaya suwi anggone kekancan.

---oo00O00oo---

Merga dheweke gampang adaptasi marang lingkungan sekolah, mula lagi seminggu kancane wes akeh. Sing ora bisa dipercaya maneh jebul dheweke ora gengsi yen dolan karo bocah-bocah lanang. Genep sesasi dheweke wes mulai cedak karo aku lan Doni. Ora jarang aku, Doni lan Dheweke dolan bareng. Sing ora ngerti dikirane Renita kuwi pacarku utawa pacare Doni.

“ Wah. . wah . . lagi sesasi mlebu wes mbok gebet wae to Don ??” guyone kancaku marang Doni.

Ora krasa telung sasi Renita pindah ning kene. Sawajare bocah-bocah remaja akeh bocah lanag sing nyedaki dheweke merga tresna marang dheweke. Apamaneh Renita kuwi ayu, putih, lan katurunan china. Nadyan kadang aku karo Doni uga ngrasa ngono, ning aku lan dheweke nganggep Renita kuwi wis kaya adhi dhewe. Mula kudu dijaga. Ora jarang Renita kerep crita masalah bocah-bocah lanang sing seneng karo dheweke.

---oo00O00oo---

Dina-dina wus kalakon, Saya dina aku kaya-kaya mendem rasa sing bedha marang Renita. Mbuh rasa apa iki. Nganti-nganti aku kaya wong kedanan. Ing wayah bengi ora sengaja aku nulis gurit ing tengahing buku nywarake isining atiku.

Kanggo : Renita (sing daktresnani) Ing pinggir alun-alun kutha iki Aku lan sliramu tansah gegojegan Ndongeng crita katresnan Nalika tembang-tembang tresna, Dadi panglipur ati kang bingung Nalika tembang-tembang tresna, Bisa ngregani ati kang suwung Cumloroting lampu kang menjila Tuwuh ngrembaka ing rasa tresna Mung siji pitakonku ?? Duh bocah ayu . . Apa bisa sliramu dadi duwekku

Aku dewe ora ngerti rasa apa sing dakrasa iki. Tresna iki kudune ora metu. Aku ngerti yen Doni kuwi tresna marang Renita.

“Apa iya aku kudu nglilake tresnaku kanggo kancaku ??” pikirku jero ati.

Aku karo Doni mbiyen wus nate janji yen ora bakal duwe pacar yen salah sijining seka awake dhewe yo durung duwe pacar. Ning, apa ya Doni dhuweni pikiran kaya mengkono? Apa kudu kekancanku rusak merga wong wadon?

---oo00O00oo---

Isuk iki ora kaya biasane, aku ora mangkat sekolah merga awakku lara. Doni kepeksa kudu mangkat dhewe.Bali sekolah Doni karo Renita mara ning omahku. Ning ana sing bedha karo bocah loro kuwi. Katon saya rumaket.

“Wah Don ketok saya kelet wae awakmu karo Renita . .” guyonku.

Doni lan Renita ora nyauri mung padha katon mesem.

“Hayo ki ana apa kok aku ora dicritani? Lagi ditinggal sedina wae wes lali karo kancane ya ??”

“Lali piye ta?  Yen awake dhewe iki lali karo awakmu ya ora bakal niliki awakmu kuwi to! Yo po ra Ren ??” Saure Doni.

“Lha terus ana apa kok ora gelem crita marang aku ??”

“Ora Ren ora ana apa-apa. Awakmu wae sing ngrasa.”Saure Renita.

Merga wis sore bocah loro mau banjur pamit mulih.

“Wis ya Don aku karo Renita bali dhisik. Gek ndang mari mengko dak critani ??”

“Lho ngono kuwi? Arep nyritani kancane ngenteni mari dhisik?? Jan-jane ki ana apa? Hahaahaha”

“Ora Ren kaya ora reti Doni wae senenge gojegan.” saure Renita.

“Ya wis kana, sing ati-ati, Renita aja lali dikancani bali tekan ngomah lho Don. Awas yen macem-macem awakmu.

---oo00O00oo---

Dina iki aku wis miwiti maneh anggone mangkat sekolah. Nadyan awakku isih krasa lemes ning aku kudu ngoyak pelajaranku merga sedelok maneh aku ujiyan nasional. Kaya biyasane, Doni wus ning ngarep omah nalika wus tabuh stengah pitu.

“Piye No? Apa awakmu kuwi wis mari tenan? Kok praupanmu isih katon pucet ngono?” Omonge Doni marang awakku.

“Lha arep kepriye maneh Don, Sedelok maneh kan wis ujian. Nadyan aku iki ora sepinter awakmu ning yen masalah semangat kancamu iki ya nomer siji !” Sumaurku banjur aku lan dheweke padha ngguyu cengengesan.

“Ya wis yen kancaku wis isa mikir kaya mengkono. Wis ayo ndang mangkat aku durung sarapan !”

Banjur aku karo dheweke mangkat mara sekolahan. Isuk iki aku kudu mbonceng motore Doni merga awakku isih lemes.

---oo00O00oo---

Satekane sekolah aku lan Doni banjur mara kantin. Ning kana wis ana Renita sing ngenteni.

“Rene cah!! Iki wis tak golekke panggonan.” Omonge Renita marang aku lan Doni.

Banjur aku,Doni lan Renita sarapan bareng. Sakwise sarapan aku banjur mara pakiwan merga sragamku kena duduh soto sing dak pangan mau.

“Wis kana Don mara kelas dhisik, klambiku dakresikane dhisik kena duduh soto”

“Ya wis aku karo Renita mara kelas dhisik ya. .”

Sakwise aku metu saka pakiwan aku kapethuk dening Indra kanca sakkelasku.

“Aduhh.. Kok mesakke temen awakmu No, dumeh Renita karo Doni wis pacaran saiki awakmu ditinggal dhewe ya ?? hehe”

“he ? ora Ndra, mau bocahe takkon mara kelas dhisik merga aku ngresiki sragamku dhisik.”

Karo mlaku mlebu kelas tak iling maneh omongane Indra mau. Apa bener yen Renita karo doni kuwi wis pacaran.

“Ning, apa iya? Kena ngapa dheweke ora gelem crita marang awakku?” pikirku jero ati.

Ning ngapa bocah loro kuwi ora gelem crita. Yen diiling maneh Doni nate ngomong yen ora bakal pacaran yen salah siji saka awake dhewe ya durung pacaran. Apa iya dheweke mlenjani janjine. Nadyan aku dhewe ya ngrasa tresna marang Renita. Ning bab kuwi ora dakpikir luwih.

---oo00O00oo---

Dina sisuke Renita mara omahku kanggo nyilih buku cathethan fisikaku. Ora ana pikiran apa-apa aku banjur nyilihake bukuku marang dheweke. Sakwise dheweke bali aku nembe ngrasa yen ning jero bukuku mau ana gurit sing katuju marang dheweke.

“Aduh . . kepriye iki yen dheweke ngerti lan maca gurit kuwi. Binngung campur galih rasaning atiku.

Sesuke nalika ngaso sekolah, aku karo Renita jajan mara kantin. Doni ora melu merga dheweke ana kapenthingan karo salah sijining guru ing sekolahku.

“Ren aku arep takon marang awakmu. Ning nyaurine sing jujur ya?”

“Iya No piye? Ana apa?”

“Ngene Ren, aku krungu saka bocah-bocah yen awakmu karo Doni kuwi pacaran. Apa iya? Yen iya ya ora apa-apa.”

“Ngene No, sadurunge aku karo Doni njaluk ngapurane ya, aku ora crita marang awakmu. Doni wedhi yen kowe bakale ngamuk. Semono uga aku. Aku ora gelem yen kekancanmu kudu pedhot mung merga aku.”

“Iya Ren aku ngerti . . Ning . .” durung bar anggonku ngomong dheweke nyauri maneh.

“Iya aku ngerti, Aku wis maca guritmu. Ning awakmu kurang cepet.”

Kaya wung linglung aku dadi bingung nalika Renita ngomong yen dheweke wis maca gurit sing dakgawe kanggo dheweke.

“Iya Ren, Ora apa-apa. Aku ya mung melu seneng yen kancaku ya seneng.”

Kaya-kaya sauran mau mung kanggo mendem rasaning lara ning jero ati.

“Ning No, Doni kan ya nate ngomong yen dheweke ora bakal pacaran yen awakmu durung duwe pacar. Mulane dheweke ora wani crita.”

“Iya, wis ta santai wae. Wong kaya aku iki gampang yen mung trimane golek pacar. Sedina wae is yen mung golek lima. Hehehee” Aku karo dheweke ngguwu cekikikan bareng.

“Pisan maneh ngapurani aku ya No !”

“Iya Ren, wis ayo bali mlebu kelas.”

---oo00O00oo---

Bengine aku disms Doni yen dheweke sisuk ora bisa mangkat merga sedulure sing ning Kendal duwe gawe. Sisuke aku mangkat sekolah kaya biyasane. Ning, kayane ana sing bedha. Kaya-kaya athiku rasane galih lan ora penak. Semono uga karo Renita, Dheweke katon kaya lagi mikirake bab liya.

Nalika ngaso aku lan Renita intuk kabar yen Doni lan kluwargane lagi kena musibah. Mobile mlusuk ning sawah merga katubruk dening truk. Doni smaput lan kahanane parah. Sanalika, skwise mulih sekolah aku lan Renita mara menyang rumah sakit. Satekane kana aku malah ora tega ndelenge merga kahanane Doni wis ora kaya sing dakpikirke. Dheweke kritis lan wis 6 jam durung sadar. Ndelok kahanane Doni sing kaya mengkono, renita mung bisa nangis. Luhe dleweran.

Bengine Doni kahanane sansaya apik. Dheweke wis sadar lan ngomong karo aku yen dheweke nduwe layang kanggo awakku ning jero tase. Sakwise ngomong mengkono kahanane mbalik kaya mau sore maneh. Jantunge katon saya lemah lan sanalika dhokter-dhokter pada mlebu ruangan. Aku, Renita lan Kluwargane mung bisa ngirim donga marang Gusti.

Ning, apa sing dikarepake ora dikabulake dening Gusti. Doni kapundhut dening Gusti. Sanalika suwasanane dadi tangisan nalika kabar kuwi dirungu saka dhokter.

Kanca sing paling cedhak lan paling kelet karo aku wis kapundhut dening Gusti. Aku dhewe kaya-kaya ora bisa nrima bab kasebut ning piye maneh yen Gusti wis kepareng.

Banjur dakbukak layang sing ana jero tase mau :

Kanggo kancaku Rino Saputra Dirgantara No, aku arep njaluk ngapura marang awakmu. Ngapurani aku sing wis mlenjani janjiku. Aku karo Renita wus nyambung katresnan ning aku ora crita marang awakmu. Ngapurani aku yen aku ora bisa nglakoni jani sing dakgawe dewe. No, aku titip Renita ya. . Aku arep lunga adoh saka uripmu. Aku percaya yen kekeancane awakke dhewe iki ora bakal kapisah dening apa wae. Pisan maneh ngapurani ya . . Saka kancamu sing ora patut dianggep kanca, Doni Yohan Firmansyah

Kanthi dleweran anggonku maca layang saka dhewekke. Jebul kancaku kuwi kudu bali dhisik.

Don, muga-muga uripmu tentrem ning donya kana. Awakmu bakal dadi kancaku nadyan wis ora ana ing donya iki.

---oo00O00oo---

TAMAT